http://azarkhoosh2010.ParsiBlog.com سامانههای اتوبوس تندرو برای اولین بار در شهرهای آمریکای لاتین همچون کوریتیبا، سائوپائولو و پورتو آلگره برزیل و بوگوتا در کلمبیا درحدود دو دهه پیش راه اندازی شدند؛ به ویژه تجربه موفق بوگوتا سبب تشویق دیگر شهرهای جهان به استفاده از این نوع سامانه شده است. در سامانه اتوبوس تندرو، تمهیدات مختلفی به منظور افزایش کیفیت و بهره وری، کاهش اتلاف وقت مسافران و در نتیجه بالا رفتن میزان رضایتمندی آنان به کار گرفته میشود.
مهمترین مساله در این گونه سامانهها توجه به برنامه زمانبندی حرکت از ایستگاه های مختلف از طریق ایجاد مسیر ویژه و به حداقل رساندن تقاطعهاست که درجهت افزایش امکان رقابت آن با مسیرهای ریلی انبوه بر (مترو) پیش بینی میگردد. مواردی چون قرارگیری ایستگاهها در وسط، همسطح بودن کف اتوبوسها با تراز ایستگاهها، چپ در بودن اتوبوسها، استفاده از اتوبوسهای دوکابینه، طول بلند عرشه ایستگاه و ایجاد اولویت حرکت نسبت به وسایل نقلیه موتوری در تقاطعها از طریق چراغهای راهنمایی مخصوص از ویژگیهای فرعی این سامانههاست. در چند سال اخیر، گرایش جدیدی در شهرهای کشورمان به استفاده و توسعه سامانههای اتوبوس تندرو ایجاد شده است. استفاده از این شیوه ترابری درون شهری که برای نخستین بار در شهر تهران مورد توجه قرار گرفت و سپس به سایر شهرهای بزرگ نیز گسترش پیدا کرد گرچه اقدامی مناسب در توسعه حمل و نقل عمومی و محدود نمودن استفاده از خودروی شخصی به شمار میرود اما به نظر میرسد در شهرهای ایران به جای آن که مفهوم اصلی و جنبههای کیفی این سامانهها مد نظر قرار گیرد رویکرد به آن بیشتر شکلی و کمی بوده است. متن کامل این یادداشت را می توانید در پایگاه خبری شهر الکترونیک در اینجا ملاحظه فرمایید.
91/2/17::: 8:45 ص
اولین دیدگاه را شما بگذارید
پیامهای عمومی ارسال شده
+
شعار بزرگ ژاپنیها:<br>اگر یک نفر می تواند کاری را انجام دهد, تو هم می توانی آن را انجام دهی.<br>اگر هیچ کس نمی تواند کاری را انجام دهد, تو باید آن را انجام دهی.<br>نسخه ایرنی این شعار:<br>اگر کسی می تواند کاری را انجام دهد, اجازه بده آن را انجام دهد.<br>اگر کسی نمی تواند کاری را انجام دهد, چرا ما وقتمان را برای آن تلف کنیم؟!!!<br>
|