برترین ها:  خیلی از والدین ترجیح می‌دهند مخصوصا در ماه‌های اول کودک‌شان را در اتاق خودشان بخوابانند چون فکر می‌کنند در صورت گریه کردن کودک، می‌توانند به سرعت متوجه شوند و به او برسند. خیلی از پدرو مادرها هم مشکل جا دارند. خانه‌ها کوچک شده و در خیلی از آن‌ها امکان اختصاص یک اتاق جداگانه به بچه‌ها وجود ندارد. در هر دو صورت شما مجبورید تغییراتی در اتاق خواب‌تان بدهید. این تغییرات برای این است که بتوانید بدون دغدغه و نگرانی نوزاد را در اتاق خودتان بخوابانید. راه‌های مختلفی برای دکور کردن یک اتاق مشترک با نوزاد وجود دارد. این مطلب به شما کمک می‌کند بهترین و مناسب‌ترین راه را برای شریک شدن اتاق با فرزندتان انتخاب کنید.

اگر امکان رنگ کردن دیوارهای اتاق‌تان را دارید، می‌توانید برای آن یک رنگ ملایم و آرام‌بخش را انتخاب کنید و دیوارها را رنگ کنید. رنگ سبز روشن، برای نوزاد رنگ خوبی است و به او آرامش می‌دهد. رنگ‌هایی مثل آبی هم مناسبند. می‌توانید دیوار را سفید کنید و روی آن با شابلون طرح بیندازید. این شابلون‌ها را می‌توانید از بسیاری از فروشگاه‌های رنگ‌ ساختمانی تهیه کنید. حتی می‌توانید خودتان روی دیوار نقاشی کنید. طرح‌هایی مثل درخت یا پرنده برای اتاق مناسب هستند. استفاده از کاغذ دیواری هم راه ساده و مفیدی است. از طرح‌های خلوت و رنگ‌های ملایم استفاده کنید. خوبی کاغذ دیواری این است که می‌توانید برای ضلعی از اتاق که تخت نوزاد در آن قرار دارد، طرح بچگانه‌ای را که رنگ آن با رنگ بقیه اتاق هماهنگ است، انتخاب کنید. اگر تصمیم ندارید اتاق را رنگ یا کاغذ دیواری کنید، می‌توانید از تابلو برای تزئین آن استفاده کنید. چند تابلو با طرح‌های بچگانه پیدا کنید یا اگر تخت فرزندتان طرح خاصی دارد تابلویی با آن طرح پیدا کنید و به دیوار بالای تختش بزنید. بچه‌ها در ماه‌های اول رنگ‌ها را تشخیص نمی‌دهند. شما می‌توانید از طرح‌های جالب سیاه و سفید هم برای تزئین دیوارها استفاده کنید.

سقف اتاق جای خوبی برای مانور سلیقه شماست. می‌توانید روی سقف ستاره‌های شب‌رنگ بچسبانید تا هم شما و هم کودک‌تان از تماشای آن‌ها لذت ببرید. می‌توانید بادزنگ‌هایی با صدای ملایم انتخاب کنید و به سقف آویزان کنید. این بادزنگ‌ها هم اتاق را زیبا می‌کنند و هم با صدای آرام‌شان به تقویت حس کنجکاوی نوزاد کمک می‌کنند. در انتخاب وسایل روشنایی اتاق هم دقت کنید. توجه کنید که نور تند و مستقیم برای چشم‌های نوزاد ضرر دارد و شما باید از وجود این نور در اتاق جلوگیری کنید. اگر نور لامپ اتاق شما اینچنین است، باید نور لامپ را کم کنید و برای لامپ یک حباب مات بخرید تا نور لامپ را ملایم‌تر کند. سعی کنید همیشه یک چراغ خواب با نور ملایم بالای سر نوزاد روشن باشد تا اگر کودک شما شب بیدار شد یا نیاز به کمک داشت، بتوانید به موقع مشکل را تشخیص دهید و بدون اینکه لازم باشد چراغ اصلی اتاق را روشن کنید، به او برسید.

تا وقتی کودک شما نوزاد است، می‌توانید تخت او را چسبیده به تخت خودتان نگه‌دارید. اما کمی بعد بهتر است مقداری حس استقلال به کودک بدهید. اتاق را با وسیله کوچکی به دو به بخش تقسیم کنید. لازم نیست اتاق را پارتیشن‌بندی کنید. کافی است یک فرش کوچک و هماهنگ با رنگ اتاق‌تان انتخاب کنید و بین تخت خود و کودک‌تان قرار دهید. این تخت از نظر روانی اتاق را طوری تقسیم‌بندی خواهد کرد که کودک شما در آن نسبتا احساس استقلال کند.

وقتی قرار است در یک اتاق واحد هم وسایل شما قرار داشته باشد، هم وسایل فرزندتان، باید سعی کنید وسایل هماهنگی انتخاب کنید. تخت نوزاد را طوری انتخاب کنید که رنگ و جنسش با رنگ و جنس تخت شما هماهنگ باشد. برای مثال اگر تخت شما از چوب تیره ساخته شده، نمی‌توانید تخت نوزادی بخرید که چوب روشن دارد. حتی می‌توانید از طرح‌های یکسان برای تزئین وسایل استفاده کنید تا اتاق هماهنگ‌تری داشته باشید. مثلا روتختی یا ملحفه تخت را از یک پارچه انتخاب کنید و سعی کنید رنگ پرده هم با آن‌ها هماهنگی داشته باشد. اگر جای کمی دارید، اصلا لازم نیست برای نوزاد کمد جداگانه‌ای در نظر بگیرید. شما می‌توانید بخشی از کمدتان را خالی کنید و به نوزاد اختصاص دهید. حتی می‌توانید بدهید آن بخش از کمد را برای‌تان طبقه‌بندی کنند تا برای نگهداشتن وسایل کوچک نوزاد جای کافی و مناسب داشته باشید. شما می‌توانید کمدتان را بررسی کنید و بدون این‌که لازم باشد چیزی را تغییر دهید، از فضاهای خالی برای نگهداری وسایل کودک استفاده کنید. فقط توجه کنید که نوزاد به آلودگی خیلی حساس است. اگر کمدتان با کمد نوزاد مشترک است، کفش در آن نگذارید و تا آن‌جا که می‌توانید وسایل نوزاد را در محفظه‌های دربسته نگهدارید. می‌توانید خیلی از وسایل را در کمد بگذارید اما بهتر است کنار تخت نوزاد چند قفسه قرار دهید تا وسایلی مثل پوشک، پماد، دستمال مرطوب یا وسایل دیگری که مدام لازم دارید را در آن‌ها بگذارید.

آنچه مشاهده می کنید آپارتمانی جدید و مدرن است که توسط الکسی نیکلاشین، الکساندرا فدوروا و آیرینا شوماوا  طراحی شده است. کف اتاق ها براق است و نور را در کل اتاق ها منعکس می کند و دیوارهای سفید با چوب های تیره و زرد روشن تضادی جالب به وجود می آورد.

به گزارش برترین ها ؛ اَشکال، رنگ ها، و وسایل خانه بسیار زیبا و شگفت انگیز هستند. رنگ های به کار رفته در آشپزخانه رنگهایی روشن هستند که آن را پرنورتر نشان می دهند. تخت بالاتر از سطح زمین قرار گرفته و در کنار گل های زیبا بسیار خاص و متفاوت به نظر می رسد.با مشاهده تصاویر زیر می توانیم ایده های تازه ای برای طراحی خانه خود پیدا کنیم.

اتاق کار یا سالن

اتاق خواب

اتاق غذاخوری

فاصله بین اتاق ها

اتاق خانوادگی

اتاق نشیمن

آشپزخانه و اتاق غذاخوری

میز ناهار خوری شیشه ای

رنگ سفید

دکوراسیون خانه

آشپزخانه

دستشویی

سینک

اتاق کودک

مهمترین عملکرد دیوارها، جداسازی کامل یا تقریبی فضاهای مختلف از یکدیگر است. این عملکرد که در نوع خودش بسیار ساده و با کاربردی از پیش تعیین شده است، در محیط‌های مسکونی، اداری و دیگر فضاها می‌تواند نقش مهمی را در دکوراسیون ایفا کند. با تقسیم فضا از طریق دیوارها و دیوارکشی بین مقاطع مختلف کاری، می‌توانید فضایی با چند کاربری طراحی کنید. در سیستم طراحی سنتی، چه در منازل و چه در محیط‌های کاری و اداری، هر فضا به‌وسیله چهار دیوار محصور و فعالیت‌ها در داخل چهار دیواری‌ها انجام می شود. در عصر حاضر با تغییراتی که در سبک زندگی و تکنولوژی روز و به تبع آن در اندازه و مساحت فضاها ایجاد شده، تعریف چارچوب فعالیت‌ها نیز تغییر کرده است. امروزه تقسیم فضا به‌صورتی انجام می‌شود که جریان سیال انرژی و سبک معماری و طراحی داخلی در کل مجموعه، قابل حرکت و رویت باشد و وحدت طراحی فضا به‌وسیله دیوارهای بلند جدا کننده، از بین نرفته است. این‌گونه تقسیم‌بندی، به ویژه در سیستم‌های اداری که مجزا هستند اما اشراف مدیریت به کل سیستم وجود دارد، تقسیم‌بندی شناور نامیده می‌شوند و نوع جداسازی را پارتیشن‌بندی شناور می‌نامند. 

پارتیشن(partition) به معنی جداسازی و قسمت‌بندی است. در دهه‌های گذشته این پارتیشن‌ها که اغلب از چوب ساخته می‌شدند به صورت مجموعه‌ای بلند تا سقف امتداد می‌یافتند و در نهایت، طبقات آن، فضایی برای قرار دادن اشیاء تزئینی که از دو سو قابل رویت بودند به‌شمار می‌رفت. این جداکننده ها اغلب در میان دو فضای پذیرایی و نشیمن تعبیه می شدند.

برای ایجاد پارتیشن در فضا، پلان فضای مذکور را ترسیم کنید، مقیاس را در اندازه و محل قرارگیری پارتیشن مدنظر قرار دهید؛ پس از بررسی سیرکولاسیون (محدوده تردد و رفت و آمد) در پلان و تطبیق اندازه پارتیشن با متراژ فضا و تصمیماتی درباره رنگ و فرم آن، می‌توانید پارتیشن‌ را در فضا اجرا کنید.

می‌توانید پارتیشن‌ را در فضاهای مسکونی برای کاربری‌های زیر استفاده کنید:

·         جداسازی فضای ورودی از فضاهای دیگر

·         جدا‌سازی فضای هال و پذیرایی

·         جدا‌سازی پذیرایی از غذا خوری

·         پنهان کردن قسمت‌های قناس فضا، ستون‌های قرار‌گرفته در مرکز یا فضاهایی با دیوار کج

·         برای فضاسازی در اتاق خواب‌های بزرگ و تبدیل آن به دو اتاق تو در تو مثلا اتاق کار و فضای کار یا قسمت خواب و فضای تعویض لباس و.....

امروزه انواع متنوع و متعددی از پارتیشن در بازار موجود است که مانند دیوار، نقش جدا کننده را در فضا ایفا می‌کند و از طرفی به‌علت تنوع در فرم، اندازه، نوع کاربری، متریال، رنگ، بافت و ...، عنصری کامل کننده در طراحی فضا به شمار می‌آید. استفاده از پارتیشن‌بندی در فضاهای مسکونی علاوه بر کاربرد، جنبه دکوراتیو نیز دارد. مخصوصا در فضاهایی با متراژ کم، نوع پارتیشن نباید باعث کوچک شدن فضا شود. پارتیشن‌ها یا جدا کننده‌ها می‌توانند با ارتفاع بسیار کوتاه نصب شوند. در این حالت به‌صورت دیوارک عمل کرده و معمولا در محیط‌های یکپارچه مانند هال و پذیرایی برای جداسازی دو فضا به‌کار می‌روند.

• نوع کوتاه پارتیشن که روی زمین قرار می‌گیرد مانند پانل‌ها، معمولا ثابت نصب می‌شوند، اما نوع متحرک آنها مناسب‌تر ‌هستند زیرا می‌توانید محل قرارگیری آن را با تغییر چیدمان تغییر دهید. از سطح روی این پارتیشن‌ها می‌توانید به‌ عنوان محلی برای قرار دادن المان‌های تزئینی استفاده کنید. این‌گونه پارتیشن‌ها معمولا دو سویه طراحی و ساخته می‌شوند و می‌توانند برای هر دو سمت فضا جنبه دکوراتیو داشته باشند.
  
  
• آکواریوم نیز می‌تواند به عنوان پارتیشن استفاده شود، فقط به این نکته توجه کنید که آکواریوم زمانی می‌تواند به عنوان پارتیشن استفاده شود که از دو طرف دید داشته باشد. بهترین و مطلوب‌ترین حالت قرار دادن آکواریوم در محیط به نحوی است که از چند جهت قابل رویت باشد. در این حالت جلوی نور محیط را نگرفته و فضا بسته نمی‌شود. 
  
  
• پارتیشن‌ها به‌دلیل داشتن طبقات و فرم توخالی خود، عبور دهنده نور نیز هستند، اما با تعبیه نورهای نقطه‌ای نیز می‌توانند به عنوان یک عنصر دکوراتیو در فضا عمل کنند. این نورپردازی را می‌توانید در طبقات یا قسمت بالا و تاج پارتیشن جانمایی کنید. 
  
  
• در قسمت‌هایی از فضا همانند جان‌پناه پله‌ها، پارتیشن‌ها می‌توانند هم نقش جان‌پناه را ایفا کنند و هم فضا را از حالت بسته بودن درآورند. این تقسیم‌بندی‌ها در اتاق کودک نیزبه‌دلیل فراهم آوردن فضایی جهت قرار دادن وسایل بازی کودک می‌تواند بسیار کارآمد بوده و فضایی دوست‌داشتنی برای کودک خردسال شما به وجود آورد. توجه به ایمنی در اجرای پارتیشن اتاق کودک بسیار مهم است.
  
  
• در طراحی پارتیشن‌های امروزی به فرم نیز بسیار توجه می‌شود، مثلا می‌توانید از گره چینی، منبت‌کاری و دیگر هنرهای تزئینی برای قسمت‌هایی از پارتیشن استفاده کنید. در طراحی پارتیشن‌ها، به‌غیر از چوب، می‌توانید از تلفیق چوب یا MDF و فلزاتی نظیر آلومینیوم یا تلفیق شیشه و چوب بهره گیرید.
  
  
• تنوع در مواد این امکان را به طراح می‌دهد تا طرح‌های متنوع و متفاوتی را جهت مصارف گوناگون پدید آورد. یکی دیگر از ابداعاتی که امروزه در طراحی پارتیشن‌ها از طریق طراحان به‌کار می‌رود، صلب و یکسره نگاه نکردن به آن است. به‌گونه‌ای که پارتیشن‌های امروزی از اجزای مجزایی همچون باکس‌ها و طبقات کوچک و بزرگ چوبی و شیشه‌ای تشکیل شده است که به‌ شکل‌های متفاوت و متنوع بر روی قید یا داربست فلزی یا چوبی مونتاژ می شوند و به مجموعه حالتی پویا و متنوع می‌دهند.
  
  
• نوع دیگر پارتیشن که می‌توان از آن نام برد، جدا کننده‌هایی هستند که به‌صورت صفحات و دیوارک‌هایی نه از زمین بلکه از سقف آویخته شده وبدون اشغال فضایی از کف، دو قسمت را به‌صورت بصری و مجازی از یکدیگر جدا می‌کنند. این نوع تقسیم فضا در محیط‌های کاری استفاده بیشتری دارد.
  
  
• در محیط‌های اداری قسمت‌هایی که فعالیت مشخصی در آن انجام می‌گیرد توسط پارتیشن‌های چوبی و شیشه‌ای که می‌تواند از نوع سندبلاست باشد و روی زمین پیچ شود، از یکدیگر جدا می‌شوند.
  
  
• پارتیشن‌ها می‌توانند در حالت‌هایی به‌صورت یکسره عمل کنند و دو دیوار روبه‌روی هم را به یکدیگر متصل کنند. در این حالت، یک فضا به طور کامل به‌وسیله این تقسیم‌کننده جدا می‌شود و حالت مستقلی به خود می‌گیرد. بدیهی است که وجود بازشویی مانند در، برای رفت و آمد نیاز است.

هنگام دوش گرفتن، هیچ‌کس به خطر فکر نمی‌کند. درحالی که خطراتی پنهان و حتی مرگبار داخل حمام خانه‌تان در کمین‌تان هستند که شما از آن‌ها بی‌خبرید. براساس تحقیقی که در سال 2007 توسط سازمان« امنیت در خانه» انجام گرفته، صدمات قابل پیشگیری خانگی، پنجمین عامل بزرگ مرگ در کاناداست و جالب این‌که کارشناسان امنیت، حمام را از پله‌ها و آشپزخانه خطرناک‌‌تر اعلام کردند.
در مطلب زیر 5 خطر احتمالی که اکثر آن‌ها باعث سر خوردن و افتادن است را می‌خوانید:

1.آب، هر کجا که آب باشد

هر جایی که آب با آن سر و کار دارد مثل وان و دوش آب می‌تواند خطرناک باشد. این‌ها خطرهای  شماره یک هستند. اکثر افراد بیشتر از هر جای دیگر خانه، در حمام به زمین می‌افتند و صدمه می‌بینند که حتی گاهی منجر به مرگ هم می‌شود. مشکل اینجاست که آب جایی که باید بماند، نمی‌ماند و روان است. پرده های نامناسب حمام و پاهای خیس، 2 عامل ساده اما مهم در اتفاقات خطرناک داخل حمام است.

راه حل مناسب: دوش مناسب، دوشی است که دور آن اتاقکی با شیشه های نشکن باشد، نه یک پرده حمام!
 اگر موافق نیستید یا امکان انجام این کار را ندارید، حداقل برای کم کردن نشت آب به کف حمام، انتهای پرده حمام را داخل وان یا زیرپایی گذارید و برای زیبایی، از پرده حمامی استفاده کنید که انتهایش تکه دیگری برای دکور بیرون وان داشته باشد. اگر می‌خواهید زیر دوش سر نخورید، بهتر است در آن قسمت، از کاشی‌هایی که سطح آن کمی ناصاف است(غیرصیقلی) است استفاده کنید. (برای مثال کاشی ناصاف کوچک، بهتر از کاشی بزرگ و صیقلی است.)

راه حلی ارزان‌تر: روی سطح کف زیر دوشی یا کف وان حمام یک نوار چسبنده‌ ضد‌سرخوردن‌ بیندازید.

پشت در کابین یا وان حمام یک زیرپایی پارچه‌ای پهن کنید که سطح زیرین آن به زمین بچسبد. زیر پایی‌هایی که پرزهای بلند و درهم دارند خودشان ممکن است لای انگشت‌های پایی‌تان برود و خطر زمین خوردن را زیاد کند. بهتر است به‌دنبال نوعی باشید که آب را به‌خود جذب کند و از جایش تکان نخورد. اگر به فکر بازسازی خانه‌تان افتادید، حتما مطمئن شوید، کاشی‌هایی که قرار است برای کف کار شود سطح لغزنده‌ای ندارند.

2. وان و زیر دوشی لغزنده

آدم‌های مدرن، از شامپو‌ها، صابون‌ها، و انواع محصولاتی بهداشتی داخل وان و زیر دوش به دفعات زیاد استفاده می‌کنند. مشکل اینجاست که پسماند تمامی این محصولات به دیواره‌ها و کف حمام می‌چسبند و این سطوح را لغزنده می‌کنند. این محصولات شامل موارد زیر هستند: شامپو، نرم‌کننده، شامپو بدن، لایه بردار، ژل حمام، کف اصلاح و مایع حباب‌ساز مخصوص وان.

راه‌حل مناسب: سطح صابونی و لغزنده‌ روی دیوارها و کف حمام، باید به‌طور منظم تمیز شوید.

اگر هر دفعه بعد از حمام، داخل وان، کف حمام و دیوار‌ها را با آب و یک تکه پارچه بشویید، میزان لغزندگی را بسیار کم می‌کنید. فرد سالم و بالغ ممکن است بتواند هنگامی که روی این پسماند‌ها پا می‌گذارد، تعادل خود را حفظ کند اما فردی که مشکل تعادل دارد یا یک سالمند نحیف یا یک کودک، قطعا سر می‌خورد و به زمین می‌افتد. برای حل این مشکل، دستگیره‌های فلزی مخصوص دیوار‌های حمام را تهیه و نصب کنید تا سالمندان، بیماران و کودکان بتوانند به کمک آن کمتر سر بخورند وبا اطمینان بیشتر پا به حمام بگذارند.

3.سطوح سفید و براق در حمام

یک حمام سفید رنگ ممکن است ابتدا بسیار زیبا به نظر برسد اما ترکیب نورپردازی حمام و سطوح سفید و آینه می‌تواند باعث سرگیجه و ‌تعادل نداشتن افراد شود. بازتاب نور در حمام‌های سفید ممکن است باعث کوررنگی کوتاه‌مدت در افرادی شود که بینایی ضعیف یا سن بالایی دارند. مورد بعدی، دیده نشدن آب روی کاشی سفید است که ریسک سرخوردن را زیاد می‌کند.

راه‌حل مناسب: بهتر است لامپ‌های معمولی را با انواع مات آن‌ها عوض کنید.

اضافه کردن یک ردیف کاشی با رنگی متفاوت در وسط دیوار هم می‌تواند انعکاس نور سفید را بشکند و به افرادی که مشکل تعادل دارند کمک کند و اگر یکی از افراد خانواده مشکل بینایی کم یا تعادل ندارند بهتر است رنگ یک یا 2‌دیوار را عوض کنید.

4. بخاری برقی

بعضی‌ها برای صرفه‌جویی و کمتر شدن مبلغ قبض گاز و از سوی دیگر گرم کردن حمام برای کودکان و افراد سالمند که به سرما حساس هستند، از بخاری برقی در حمام استفاده می‌کنند. حتی استفاده از وسایل ساده برقی، مثل سشوار و ریش تراش در مجاورت آب خطر برق‌گرفتگی دارد، چه برسد به بخاری برقی!

یکی دیگر از خطرات استفاده از بخاری برقی در حمام، سر خوردن و افتادن روی آن و سوختگی شدید است. در ضمن ممکن است حوله، زیر پایی پارچه‌ای و حتی تکه‌ای دستمال توالت روی بخاری بیافتد و ایجاد آتش‌سوزی کند.

راه حل مناسب: خساست را کنار بگذارید و حتما از شوفاژ برای گرم کردن حمام استفاده کنید و اگر باز هم قادر به پرداخت این هزینه نیستید، قبل از دوش گرفتن، مدتی آب گرم را باز بگذارید تا حمام با بخار آب، گرم شود. در ضمن می‌توانید حوله‌ حمام را در رختکن یا روی شوفاژ بیرون حمام بگذارید و به محض بیرون آمدن فرد مسن یا کودک‌تان از حمام آن را به تنش بپوشانید.

5. شکسته شدن درهای شیشه‌ای کابینِ حمام

از سال 1980 به بعد، استفاده از در‌های شیشه‌ای به جای پرده‌ حمام پلاستیکی رایج شد. در اکثر موارد این در‌ها مشکلی ایجاد نمی‌کنند اما به تازگی این شیشه‌ها ناگهان تبدیل به هزاران شیشه خرده می‌شوند. در سال 2009 بیش از 2 هزار نفر در جهان اعلام کرده‌اند که این در‌ها به دلیل نصب نادرست، ناگهان خرد شده‌اند. حتی ممکن است سر خوردن و افتادن روی این در‌ها هم موجب شکستن‌شان شود. از آنجایی که اغلب این در‌ها از شیشه‌های مقاوم به حرارت ساخته شده‌اند، احتمال این‌که بعد از شکستن به قطعات بسیار ریز تبدیل شوند بسیار زیاد است. احتمال زخمی شدن در این مورد کم اما احتمال این‌که افراد سالمند یا کودکان روی این شیشه خرده‌ها بیفتند زیاد است.

راه‌حل مناسب: لازم نیست این در‌های شیشه‌ای را از داخل حمام جمع کنید. فقط کافی است به افراد خانواده یادآور شوید که برای حفظ تعادل از قفسه حوله‌ها که معمولا کنار این‌درها نصب می‌شوند استفاده نکنند، چون کمکی به حفظ تعادل نخواهد کرد و ممکن است بیشتر باعث اضطراب‌شان شود. در عوض پیشنهاد می‌دهیم از دستگیره‌های فلزیِ مخصوص دیوار‌های حمام برای حفظ تعادل استفاده کنید.

هر چند وقت یک‌بار سلامت شیشه‌های کابین را چک کنید، مطمئن شوید ترک و ضربه‌خردگی نداشته باشد. گاهی ممکن است شیشه هنگام باز و بسته شدن به فلزی در آن قسمت برخورده و ساییده شود پس به این مورد هم دقت کنید. بعضی از تعمیر‌ کار‌ها می‌گویند، شیشه‌های مات بیشتر از شیشه‌های شفاف می‌شکنند، البته اطلاعات دقیق و صحیحی در این مورد وجود ندارد. اگر شیشه یا آینه‌ای در حمام شکست، حوله‌ای بزرگ را روی شیشه خرده‌ها بیندازید، در این صورت با امنیت بیشتری می‌توانید از حمام خارج شوید.

هزاران سال از ساخت آینه توسط بشر می‌گذرد، انسان نخستین مسحور انعکاس نور در حوضچه‌های آب‌ بود و با صیقل دادن سنگ‌ها و فلزها، سعی کرد مشابه آن را برای خود بسازد. نتیجه این خواسته، اختراع آینه شد که این روزها در علم دکوراسیون به‌عنوان ابزاری برای بزرگنمایی فضا کاربرد دارد و به همین دلیل استفاده از آن در محیط‌‌‌‌های کوچک توصیه می‌شود. انعکاس نور و فضا در آینه، محیط را از نظر بصری بزرگ‌تر نشان داده و به آن عمق می‌بخشد. البته محل و نحوه قرار گرفتن آینه و شکل ظاهری آن بسیار مهم است. طرح ظاهری قاب آینه می‌تواند از یکنواخت بودن آن بکاهد، برای این منظور می‌توانید از طرح‌های ویترای (در ادامه به توضیح آن پرداخته‌ایم) روی آینه به‌صورت منقطع یا طرح‌دار (از قبیل آجرچینی، لوزی و...) استفاده کنید.

بهره گیری از یک آینه بزرگ و سرتاسری برای قسمت ورودی هال عملی نیست و برای شما گران تمام خواهد شد، اما کاربرد چندین آینه بزرگ و کوچک روی دیوار راهرو یا مقابل پنجره‌ها با صرف هزینه کمتر، می‌تواند اثر مطلوبی در فضای خانه تان داشته باشد.

آینه‌ها در فضاهای کوچک بیشترین کاربرد را دارند. ترکیب آینه با نورپردازی سطحی مناسب، می‌تواند حس قرار گرفتن در فضای بزرگ و زیبا را به شما القاء و با کم‌ترین هزینه تغییری شگرف در اتاق یا خانه شما ایجاد کند.

ترکیب آینه با دیوار، به شما امکان می‌دهد سطحی براق خلق کنید که به آسانی قابل تمیز کردن باشد، در صورتی که رنگ یا کاغذ دیواری نمی‌تواند سطح براقی به وجود بیاورد.

قرار دادن یک شمع در مقابل آینه، حسی رمانتیک به فضا می‌دهد. قاب آینه و شمعدان را با توجه به سبک دکوراسیون خود انتخاب کنید. انعکاس نور ملایم حاصل از این چیدمان، محیطی آرام برای شما فراهم می‌آورد.

شما می‌توانید از یک آینه قدی با پایه متحرک در اتاق خوابتان بهره گیرید؛ اگر فضای کافی برای قرار دادن آینه در اتاق ندارید، می‌توانید آینه‌ای را پشت در ورودی یا کمد دیواری نصب کنید. در طراحی های مدرن، بسیاری از دکوراتور‌ها آینه را بالای تخت‌خواب روی سقف نصب می‌کنند، این کار به زیبایی فضای اتاق کمک بسیاری می‌کند. 

می‌توانید با نقاشی روی شیشه، به زیبایی فضا بیافزایید. به این هنر ویترای گفته می‌شود. نمونه‌های آن را می‌توانید در شیشه‌های به کار رفته در پنجره کلیساها، درها و پنجره‌های خانه‌های قدیمی ایرانی و... ببینید. P5

بهتر است برای قاب آینه طرح و جنسی را انتخاب کنید که با دکوراسیون فضای شما همخوانی داشته باشد، قاب‌ها می‌توانند چوبی، استیل، شیشه‌ای یا حتی از جنس آینه باشند.

برای خلق دکوراسیونی خاص و تا حدودی سرگرم کننده و مدرن، می‌توانید یکی از دیوارهای کوچک خانه تان را با آینه‌های محدب و مقعری که تصاویر غیر واقعی از چهره‌تان منعکس می‌کند تزئین کنید.

وجود آینه در آشپزخانه کمک زیادی به زیباتر شدن فضا می‌کند. برای این منظور می‌توانید در لابه‌لای کاشی‌های موجود در آشپزخانه از کاشی‌های آینه‌ای استفاده کنید. استفاده از کاشی‌های آینه‌ای با ابعاد متفاوت باعث چرخش دید در فضا می‌شود و یکنواختی فضا را از بین می‌برد.

)

در مناطق زیستی سالم، احساسی از آزادی طبیعی جاری است و بدون هرگونه آشفتگی، شجاعت حرکت آزادانه و رهایی روح و جان به‌خوبی احساس می شود. در یک نشیمن سالم نیز، حالت نرم و متغیری حس می شود که محلی برای تجمع خانواده و دوستان، سرگرمی افراد در کنار هم، دیدن تلویزیون یا شنیدن موسیقی به صورت جمعی را فراهم می‌کند. فضای چنین اتاق نشیمنی می‌تواند بسته به شرایط، متغیر باشد؛ به شرطی که به حدود و مرزهای قسمت غذاخوری و آشپزخانه وارد نشود و حالتی به خود بگیرد که بتواند به (تک اتاق بزرگ) خانه و محل گردهمایی صمیمانه افراد خانواده تبدیل شود.

در شرایطی ‌که اتاق‌های خواب یا اتاق‌های دیگر خانه به کارهای مختلفی از قبیل   مطالعه، اتوکشی و... اختصاص یافته‌اند و نیازهای یک یا دو نفر را تأمین می‌کنند، اتاق نشیمن باید پرورش‌دهنده زندگی مناسب یک خانواده صمیمی باشد و بتواند با نیازهای گوناگون افراد خانواده هماهنگ شود.

یک اتاق نشیمن سالم، علاوه بر اینکه حاوی فضا و اشیاء مناسب برای آسایش فیزیکی افراد خانواده باشد، در عین حال می بایست شرایط مناسب برای پذیرایی از میهمان‌ها را نیز داشته باشد.

در انتخاب و چیدمان رنگ‌ها، نورپردازی، جنس و رنگ کف‌پوش‌ها و... طوری عمل کنید که باعث راحتی و خوش‌آمدگویی به همه افرادی شود که وارد فضای خانه می‌شوند. همچنین فضایی را ایجاد کنید که در آن روح همکاری و حسن معاشرت موج بزند. مبلمان انعطاف پذیر با قابلیت تطابق، کلید این امر است.

برای داشتن اتاق نشیمنی جادار، مبلمانی را انتخاب کنید که سبک وزن باشد تا در مواقع لزوم بتوانید به‌راحتی آنها را جابه‌جا کنید. مثلا صندلی یا مبل‌هایی از جنس چوب‌های سبک از قبیل بامبو یا مبل‌هایی که بتوانید با چیدن آنها به‌طور گروهی یا تکی در کنار هم چیدمان راحتی به‌وجود آورید مناسب است. ایجاد قفسه‌بندی یا طاقچه‌هایی بر روی دیوار نشیمن، می‌تواند محل مناسبی برای گذاشتن وسایل اضافی پدید آورد و در نتیجه فضای کف اتاق جادارتر و امکان ایجاد تغییرات در چیدمان وسایل و مبل‌ها آسان‌تر می‌شود.

به‌دلیل استفاده افراد مختلف از فضای نشیمن، چیدمان آن باید بهره‌وری لازم را برای افراد گوناگون از سالخورده تا کودک و با اندام‌های مختلف فراهم آورد. به همین دلیل، وجود صندلی‌هایی که بتوانید زاویه قرار گرفتن و ارتفاع آنها را تنظیم کنید، لازم است. یک صندلی راحتی و عسلی مقابل آن، امکان تجربه استراحتی دلپذیرتر از یک کاناپه معمولی و مرسوم را فراهم می‌آورد. وجود مبلمان سنگین و حجیم در فضای نشیمن، احساس فشار را در این فضای آرام‌بخش و آزاد به‌وجود می‌آورد.

حکمت باستانی: برای داشتن حسی خوب و راحتی فیزیکی در خانه و فضای نشیمن، می‌توانید در چیدمان این فضا از برخی فلسفه های شرق باستان استفاده کنید که در اینجا به دو نمونه از آنها اشاره می شود:

فنگ‌شویی:

• تأمین نور خورشید تا حد امکان.
• دوری از شلوغی و به‌هم‌ریختگی.
• به نمایش گذاشتن عکس‌ها و آثار هنری‌ که برای اعضای خانواده دارای بار معنایی است.
• میزهای چوبی گرد را انتخاب کنید.
• چیدمان اتاق را به حالت دایره یا هشت ضلعی تدارک ببینید.
• فضای کافی در اطراف میز و صندلی‌ها جهت سهولت حرکت در نظر بگیرید.
• در صورت امکان، تلویزیون را نقطه کانونی اتاق قرار ندهید.
• مراقب فضاهای مرده‌ اتاق باشید، به این منظور از رنگ نور سقفی و گیاهان جهت حرکت و سیلان نیروی مثبت "چی" استفاده ببرید. 

وستوشاسترا (دانش ساخت خانه؛ دانشی سنتی و باستانی که از تاثیر قوانین طبیعت بر خانه سازی و سکونت انسان ها می گوید. هندیان باستان توازن میان پنج عنصر (زمین، آب، هوا، آتش و فضا) را پایه همه زندگی می دانستند. این دانش باستانی را می توان در معماری معبدهای هندی دید.)  

فضا را با نوری روشن ولی غیر زننده سرشار کنید.

بیشتر از رنگ‌های پاستلی روشن و رنگ سفید برای رنگ‌آمیزی دیوارها بهره گیرید.

برای تقویت انرژی مثبت در خانه، توصیه می‌شود که دیوار جنوبی اتاق نشیمن را به رنگ قرمز تیره درآورید.

برای تزئین از آثار هنری‌ استفاده کنید که افکار نیک و دوست‌داشتنی را در شما بیدار کند.

وسایل بزرگ را مانند مانع در فضای میانی اتاق نشیمن قرار ندهید.

سنگین‌ترین بخش مبلمان را در بخش جنوب-غرب اتاق نشیمن مستقر کنید و تلویزیون یا هر وسیله برقی دیگر را تا حد امکان در بخش جنوب-شرقی چیدمان کنید.

از رنگ‌هایی که با مقدار زیادی سفید ترکیب شده‌اند مانند:صورتی، لیمویی‌ و زرد، سبز مغز پسته‌ای روشن، یاسی و... استفاده کنید. 

نور، هوا و فضایی بدون انباشتگی و درهم‌ ریختگی:

برای داشتن فضایی پرنور و اتمسفری پر از هوای خوش، از رنگ‌های سفید شده‌ای در مایه‌های خاکستری استفاده کنید. رنگ‌هایی از قبیل بژهای گرم و خاکستری‌های آرام بخش مورد پسند افراد زیادی با سلیقه‌های گوناگون است. مجموعه رنگ‌های سفیدی که ترکیبی از خاکستری یا زرد دارند، رنگ‌هایی آرام هستند و قابلیت تطابق آنها با چیدمان‌های مختلف زیاد است. برای اضافه کردن نقطه‌ای از هیجان بصری، بالش‌هایی (کوسن) با رنگ‌های جذاب و به‌خصوص رنگ‌های روشن که روی کف اتاق نشیمن جا خوش می‌کنند، فضایی شاد به‌وجود می‌آورند.

البته همواره باید به نحوه انتخاب نور مصنوعی جهت نور متمرکز و اصلی اتاق نشیمن دقت کنید.

کتاب‌ها، نقاشی‌ها و دیگر وسایل تزئینی، به محیط‌های جمعی و خانوادگی گرما و شخصیت می‌بخشند. این‌گونه وسایل نمایش دهنده‌ علایق و ارزش‌های خانواده‌ و برای میهمان‌ها یا تازه واردان به محیط، برانگیزنده افکار، خاطرات، تجربیات و احساس است و موجب گفت‌وگو و تعامل بین افراد خانواده و میهمان می‌شود. البته فلسفه‌های باستانی شرق تاکید دارند که باید این‌گونه عوامل و عناصر تزئینی را با دقت و احتیاط و به دور از افراط‌گرایی به‌کار ببرید.به‌جای آنکه داخل قفسه‌ها و بوفه‌ها را با عناصر تزئینی انباشته کنید، آن دسته را انتخاب کنید که مقبول‌تر هستند و هر چند هفته یک‌بار آنها را با وسایل تزئینی دیگر تعویض و جابه‌جا کنید. برای به حداقل رساندن گردوغبار، کتاب‌ها را درون قفسه‌هایی با درهای شیشه‌ای قرار دهید.

برای بسیاری از خانواده‌ها اتاق نشیمن، با وجود وسایل صوتی و تصویری، به صحنه‌ای هنری در خانواده تبدیل می‌شود. حوزه نفوذ امواج الکترومغناطیسی وسایل صوتی و تصویری نه تنها بر افراد حاضر در خانه که بر افراد تازه وارد به این محیط نیز وارد می‌شود. حتی در زمانی که این ابزار خاموش هستند، امواج مغناطیسی همچنان پایدارند. این‌گونه امواج می‌توانند برای سلامتی عمومی خانواده مشکل ایجاد کنند. برای به حداقل رساندن تأثیرات امواج مغناطیسی، از وسایلی استفاده کنید که مدرن‌ترند و از لحاظ کیفیت دارای استانداردهای حداقل انتشار امواج باشند. همچنین از نحوه درست سیم‌پیچی‌ها و اتصالات مطمئن شوید. بهترین حالت آن است که صفحه تلویزیون را درون قفسه‌بندی دردار یا کابینت‌های مخصوص اتاق نشیمن قرار دهید و فاصله محل نشیمن و مبل‌ها را تا تلویزیون به اندازه حداقل حدود یک متر و نیم افزایش دهید.

نیروی زندگی:

ممکن است عضوی از خانواده  یا دوستی صمیمی که اغلب به ما سر می‌زند، دارای نوعی آلرژی یا حساسیت باشد. در این صورت باید با وسواس، هرگونه عامل حساسیت‌زا را از فضا دور کنید، چرا که حتی درفضاهای بیمارستانی نیز با وجود گل‌ و گیاه، گربه‌ای که در سایه چرت می‌زند، پرندگان پر سروصدا که دائم روی زمین می‌نشینند و پرواز می‌کنند، وجود فضایی کاملااستریل بی معنی است؛ ولی در عین حال وجود این موجودات و گیاهان، فضایی سرشار از انرژی زندگی خلق می‌کند که نباید نادیده انگاشته شود. در محیط خانه می توانید با انجام تمهیداتی، تاثیر این عوامل آلرژی‌زا را به حداقل برسانید؛

گیاهان را درون آب نگهداری کنید تا کپک و قارچ‌های احتمالی به حداقل برسند.

بهتر است حیوانی در محیط خانه نباشد.

از انداختن فرش‌ و موکت‌های ضخیم در فضای خانه اجتناب کنید تا مانع از محبوس شدن گردوغبار لا‌به لای این کف‌پوش‌ها شوید.

گیاهان به‌خصوص از انواع گل‌دار آن، فضاهای مرده خانه را زنده می‌کنند و باعث تبادل اکسیژن در محیط می‌شوند. حتی وجود حیوانات خانگی با اینکه ممکن است برای افرادی که دارای آلرژی هستند، موجب ناراحتی شود، ولی طبق تحقیقات به عمل آمده، حیوانات خانگی بی‌دردسر مانند قناری یا مرغ عشق و... بر طول عمر فیزیکی و روانی افراد خانه تأثیر مثبت دارند.

اگر انباشتگی و شلوغی حاصل از وسایل اضافی را در خانه حل کرده‌اید، شاید مایل باشید صفای طبیعت را به محیط باز آورید و این امر از طریق خلق منظره‌ای در چیدمان داخلی با کنار هم گذاشتن گیاهان، سنگ‌ها، صدف‌ها و تکه‌های چوب طبیعی به‌خصوص مواردی که از آب روان مانند رودخانه یا دریا گرفته شده‌اند، به‌وجود می آید.

قرار دادن آبشار یا آب نماهای کوچک با صدایی دلنواز از ریزش آب نیز، حال و هوای کوهستان را به محیط می‌بخشد.

درخت کاج مطبق، انرژی زندگی را در خانه به جریان می اندازد. صندلی با روکش‌های کتانی، پشتی‌ها که قابلیت شست‌وشو دارند و زیرانداز نازک از جنس طبیعی به سلامت محیط کمک می‌کند.

قطعه قطعه بودن میز به صورت مثلث‌های یکسان و یک اندازه، می‌تواند کارآیی متفاوتی داشته باشد. وجود گیاه روییده شده درآب و کف اتاق که از سنگ است به زیبایی این چیدمان ساده افزوده است.

تاتمی‌های ژاپنی (کف‌پوش‌های قابل نشیمن) با رنگ مات، میز کوتاه ژاپنی از چوب و عناصری از طبیعت، تمام چیزی است که برای داشتن فضایی آرام‌بخش به آن نیاز داریم. محدودیت رنگی مجموعه، شامل سفید و سبز، حالتی از خلوص و پاکی به محیط بخشیده است.

خانه‌ای ییلاقی با چیدمانی به دور از انباشتگی؛ دیوارهای سفید و کف ساخته شده از چوب افرا، چشم را مستقیما به منظره خارج از خانه جلب می‌کند. مبل‌هایی با روکش کتان و گلدان‌های گل تازه، به حضور طبیعت در محیط یاری رسانده است.

رنگ‌های طلایی و خمیدگی‌های نرم، ورودی ملایم و صلح‌آمیزی را برای خانه به وجود آورده است. نورپردازی درخشان حاصل لرزش‌های نور خورشید و درآمیختن آن با نور چراغ‌های کار شده در سقف راهرو است. وسایل تزئینی به‌عنوان نمادهایی از بخت و اقبال در فرهنگ‌های بومی، خوشبختی را به درون دعوت می‌کند.

رنگ مایه ملایمی از سبز و تابلوی هنری، تیزی گوشه‌های راه‌پله را ملایم کرده است. پله‌ها با سرامیک، در رنگی هماهنگ با محیط فرش شده اند.

رنگ‌های روشن و درخشان، میهمان‌ها را به درون دعوت می‌کند تا کفش‌هایشان را درآورند و وارد ورودی به دور از انباشتگی خانه شوند. کاسه زرد رنگ، محل قرار دادن وسایل کوچکی از قبیل کلیدهاست.

در یک خانه ساده بدون فضای ورودی جداگانه، وجود میزی کوچک و سبدهایی بافته از حصیر، مانع از ایجاد آشفتگی و شلوغی می‌شود. می‌توانید عناصر و لوازمی که باعث ایجاد شلوغی در یک ورودی می‌شود مانند کلید‌ها، کفش‌ها و... را داخل این سبدهای حصیری پنهان کنید.

رنگ‌های لطیف چیده شده در صحنه، برای ایجاد آرامش در محیطی شلوغ انتخاب شده‌اند. این فضا کفی چوبی دارد که روی آن با کاشی‌هایی از جنس لینولئوم که جلوی انعکاس صدا را می‌گیرند، پوشیده شده است.

شمع‌های روشن با شعله‌های نوران و پرتو افکنی نور بر روی چوب‌های کف اتاق، باعث افزایش حس وجود طبیعت در محیط می‌شود. گیاهان بریده شده‌ای که در آب ریشه داده‌اند، به تازه شدن هوا کمک می‌کنند.

قاب‌های شیشه‌ای مات و کاشی‌هایی از جنس سرامیک با رنگ آبی بر فراز وان آب، طرحی برای یک حمام لوکس است. حوله‌ها را در جعبه‌ای زیر وان قرار داده‌اند تا به راحتی در دسترس باشد، در حالی‌که از آب نیز دور است.

رنگ‌های غنی، روکش تمام پنبه‌ای روی تخت، با گنجینه‌ای از آثار هنری، یک اتاق خواب را به فضایی خاص برای آرامش یافتن و نیروی دوباره گرفتن تبدیل کرده است.

اگر وسایل آشپزخانه را به صورتی قابل دسترس از بالا آویزان کنید، فضایی کاربردی و زیبا ایجاد می‌شود. گیاهان تازه در ظرف‌هایی بر روی صفحه گرانیتی کانتر، تزئینی زیبا و کاربردی است.

ورود نور از پنجره‌ها و درها به درون این خانه، محیطی دوستانه ایجاد کرده است. کوسن‌هایی با جنس کتان بر روی مبل‌ها و صندلی‌هایی از جنس طبیعت، با محیط طبیعی بیرون از خانه طبیعت ارتباط برقرار کرده است.