در این تصویر، رنگ ارغوانی روشن را می‌بینید که رنگی بسیار محبوب است. این رنگ در کنار عناصر چوبی با رنگ ماهگونی و چوب گیلاس بسیار زیبا جلوه می‌کند زیرا رنگ‌های چوب، وجهی مشترک با ارغوانی دارند و آن، وجود رنگ قرمز است.  

رنگ‌های ترکیبی از تلاقی دو منبع رنگی ساخته می‌شود. این رنگ‌ها انواع گوناگون دارند. در مورد رنگ‌های ترکیبی می‌توان گفت که نوعی دیگر از رنگ‌های ثانویه هستند با این تفاوت که رنگ ثانویه از ترکیب دو رنگ اولیه با نسبت‌های مساوی ساخته می‌شود، اما رنگ ترکیبی از ترکیب دو رنگ اولیه با نسبت نابرابر ساخته می‌شود. برای مثال، اگر رنگ‌های آبی و قرمز را به نسبت برابر با هم ترکیب کنیم، رنگ بنفش حاصل می‌شود، اما اگر همین ترکیب را با نسبت بیشتر رنگ آبی (سه قسمت آبی و یک قسمت قرمز) انجام دهیم، رنگ ارغوانی حاصل می‌شود که بیشتر به سمت آبی تمایل دارد. به همین ترتیب، اگر نسبت رنگ قرمز بیشتر از آبی باشد (سه قست قرمز و یک قسمت آبی)، رنگ ارغوانی- شاتوتی حاصل می‌شود که جزء رنگ‌های ترکیبی به حساب می‌آیند.

نوع دیگر رنگ‌های ترکیبی، طیف‌های تیره‌تر، روشن‌تر یا رنگ‌های سایه روشن هستند. این رنگ‌ها با ترکیب رنگ‌های سفید، مشکی یا طوسی با یکی از رنگ‌های گروه‌های اصلی رنگ ساخته می‌شوند. برای مثال، زمانی که رنگ سفید با سرخابی ترکیب می‌شود، صورتی پاستل به‌دست خواهد آمد. با اضافه کردن رنگ طوسی به سرخابی، صورتی دودی کثیف و همچنین با ترکیب رنگ مشکی به سرخابی، رنگی طوسی با ته رنگ صورتی به‌وجود خواهد آمد.

رنگ‌های ترکیبی نوع اول که رنگ‌های هارمونی‌ساز نیز به آنها گفته می‌شود و همچنین رنگ‌های ترکیبی نوع دوم که همان طیف‌های تیره‌تر و روشن‌تر رنگ‌های اصلی هستند، می‌توانند به بهبود جلوه دکوراسیون خانه شما و ایجاد هماهنگی در آن کمک کنند. برای مثال، دکوراسیونی تک رنگ ممکن است کسل‌کننده و بی‌روح شود، اما اگر به کمک رنگ‌های ترکیبی با طیف رنگی بازی کنید، می‌توانید در اوج هماهنگی، دکوراسیونی تک‌رنگ و شیک داشته باشید.

رنگ‌های ترکیبی سرد

رنگ‌های ترکیبی که در آنها مقداری رنگ آبی وجود دارد، رنگ‌های ترکیبی سرد محسوب می‌شوند زیرا احساسی خنک و آرام را به فضا القا می‌کنند. در ادامه، به معرفی تعدادی از رنگ‌های ترکیبی سرد می‌پردازیم:

آکوآ: آبی آکوآ رنگی است که در آن سبز و آبی با مقدار کمی هینت رنگ زرد با یکدیگر ادغام می‌شوند. رنگ آکوآ برانگیزاننده احساس و آرامش بخش است. 

آبی روشن: آبی روشن، رنگی پسرانه و بسیار ملایم است که معمولا برای دکوراسیون اتاق پسر بچه‌ها استفاده می‌شود.

آبی تیره: این رنگ، رنگ دانش و فراگیری است و شاید به همین دلیل است که در دکوراسیون موسسات و دانشگاه‌ها از آن استفاده می‌شود. از این‌رو به آبی آکسفوردی نیز معروف است. به‌دلیل تیرگی و شباهتی که با رنگ آسمان در آستانه شب دارد، به آبی نیمه شب نیز معروف است.

ارغوانی روشن: رنگی خاطره‌انگیز است. مهم‌ترین و آشناترین نامی که از این طیف رنگی می‌توان نام برد، رنگ یاسی است.

ارغوانی تیره: این رنگ، رنگ شکوه، ثروت و دکوراسیون‌های مجلل است، اما اگر در استفاده از آن دقت نشود، می‌تواند رنگ ناراحتی و افسردگی نیز باشد. این طیف در قالب نام‌هایی متعدد مانند بادمجانی و سلطانی شناخته می‌شود .

در این تصویر، دیوارهایی به رنگ آکوآ و پرده‌هایی با تناژ رنگی هماهنگ با دیوارها را مشاهده می‌کنید. این رنگ موجب شده است که فضا بسیار سرد اما آرامش‌بخش شود. کوسن قرمزی که در این دکوراسیون استفاده شده است، این سرما را شکسته و تعادلی خوشایند را بوجود آورده است.

در این تصویر، از کاشی‌های کوچک با طیف‌های متنوع رنگ آبی و طوسی به صورت تصادفی برای دیوار استفاده شده است. این کار، اقدامی بسیار درخور و مناسب برای فضای سرویس بهداشتی و حمام است. 

ارغوانی تیره و مشکی، زوجی بسیار مناسب برای هم هستند و زمانی‌که کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، جلوه‌ای بسیار با شکوه و مجلل را بوجود می‌آورند. اگر از این ترکیب رنگی برای دکوراسیون اتاق‌خواب استفاده می‌کنید، باید ملحفه‌های سفید به‌کار ببرید تا تیرگی این دو رنگ را جبران و تعدیل کند. 

برترین ها: پس از ورودی، مهم‌ترین فضای خانه، نشیمن و پذیرایی است. در خانه‌های بزرگ، فضای نشیمن و پذیرایی از یکدیگر تفکیک شده‌اند، اما در خانه‌های کوچک‌تر، این دو فضا با یکدیگر ترکیب می‌شوند. از این رو، این نحوه چیدن مبلمان در فضای خانه است که می‌تواند کار تفکیک فضا را انجام دهد. در فضای نشیمن و پذیرایی، وجود سه بخش الزامی است: بخشی برای مبلمان نشیمن، مبلمان پذیرایی که می‌تواند با بخش نشیمن ترکیب شود و ناهارخوری. البته در خانه‌هایی با آشپزخانه اوپن می‌توان فضای اوپن را به عنوان فضای ناهار خوری در نظر گرفت.

کف‌سازی

کف‌سازی فضای نشیمن و پذیرایی باید متناسب با کاربرد آن فضا باشد. در خانه‌هایی که نشیمن و پذیرایی با یکدیگر ترکیب شده‌اند، می‌توان با استفاده از کف‌سازی، این فضا را به قسمت‌های مختلف تقسیم کرد. برای تقسیم‌بندی فضا می‌توان از سرامیک‌ با رنگ‌های متفاوت کمک گرفت و فضا را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کرد. استفاده از حاشیه‌های رنگی در اطراف هر بخش نیز می‌تواند به این تقسیم‌بندی‌ کمک کند. در عین حال، با تنظیم ابعاد مناسب برای این حاشیه‌ها می‌توانید میزان پرت سرامیک‌های کف‌ را به حداقل برسانید. 

برای جدا‌سازی فضای آشپزخانه‌های اوپن از فضای نشیمن یا ناهار‌خوری نیز می‌توانید از کف‌پوش‌های متفاوت کمک بگیرید.

چیدمان سرامیک‌ها می‌تواند با طرح هایی مختلف انجام شود. طرح‌های لوزی، حصیری و ساده در سرامیک‌کاری کف بسیار معمول هستند. در فضاهایی که دیوارها گونیا نیستند (به حالت 90 درجه قرار نگرفته‌اند)، بهترین راه، استفاده از سرامیک‌های با طرح لوزی است که زوایای غیر از 90 درجه را به راحتی پوشش می دهند، اما در نظر داشته باشید که پرت سرامیک‌ها در طرح‌های لوزی بیش از طرح‌های ساده است. طرح‌های حصیری نیز گونیا نبودن فضا را می‌پوشاند و پرت کمتری نسبت به حالت لوزی دارد. به خاطر داشته باشید که استفاده از سرامیک‌ها با ابعاد بزرگ برای فضاهای بزرگ مناسب است، اما در فضاهای کوچک‌تر، استفاده از سرامیک‌های بزرگ توصیه نمی شود تا میزان خرد شدن سرامیک در فضا کاهش یابد و حس تعادل بصری بیشتری ایجاد شود.

یکی دیگر از راه‌های تقسیم‌بندی فضا، استفاده از انواع فرش است. با توجه به تعداد مبل‌های خود می‌توانید آنها را در اطراف فرش جانمایی کنید. ابعاد فرش باید به گونه‌ای باشد که زیر مبل‌ها قرار نگیرد اما پایه‌های جلویی مبل‌ها روی فرش باشد.

بهتر است که چیدن مبلمان در فضای نشیمن و پذیرایی با توجه به نقاط عطف در فضا انجام شود. یکی از این نقاط، محل قرار گرفتن شومینه است. تلویزیون نیز می‌تواند نقطه عطفی مناسب باشد. مبلمان باید رو به نقطه عطف و در اطراف آن چیده شود به گونه‌ای که بتوان از روی مبل‌ها به تلویزیون یا شومینه دید داشت.

سقف

همان‌طور که در بخش بازسازی سقف بیان شد، با تغییر ارتفاع سقف می‌توان فضا را به ناحیه‌های مختلف تقسیم کرد. با این حال، باید توجه داشت که میان طرح‌های کف‌ و سقف کاذب هماهنگی ایجاد شود تا از نظر بصری، فضا یکپارچه دیده شود. نورپردازی‌هایی که در سقف صورت می‌گیرد نیز، باید به گونه‌ای باشد که نور لازم را برای هر قسمت از فضا تامین کند تا در مواقعی که از بخش خاصی از فضا، استفاده نمی شود، بتوان چراغ های مربوط به آن را خاموش کرد. 

مبلمان

مبلمان در فضای نشیمن باید دارای ویژگی‌های خاص خود باشد. در صورتی‌که بیش از یک ست مبل در فضای نشیمن قرار دارد، می‌توانید یک ست مبل راحتی انتخاب کنید. مبلمان راحتی معمولا در فضایی از خانه قرار می‌گیرد که بعنوان نشیمن افراد خانواده استفاده می شود.

از مبل‌های رسمی‌تر برای پذیرایی از میهمانان استفاده کنید. برای ایجاد هماهنگی بین ست‌های مختلف مبلمان می‌توانید از چوب یک‌رنگ استفاده کنید. روش دیگر، استفاده از رومبلی‌هایی با پس زمینه رنگی یکسان است.

چیدمان مبل‌ها در فضا نیز باید دسترسی به همه آنها را آسان کند. همچنین در بین مبل‌ها باید فضایی خالی به اندازه حداقل 25 سانتی‌متر وجود داشته باشد و برای عبور و مرور نیز فاصله‌ای بین 60 تا 90 سانتی‌متر در نظر گرفته شود. بهتر است که بین هر دو مبل، میزهای عسلی قرار گیرند که محلی مناسب برای قرار دادن انواع آباژور و عناصر تزئینی خواهند بود.

نکته مهم دیگر در چیدمان مبل‌ها این است که سعی کنید تا حد امکان، مبلی پشت به ورودی قرار نگیرد. قرار دادن مبل‌ها به صورتی که پشت به پشت قرار بگیرند نیز، مناسب نیست.

نکته آخر، نحوه قرار دادن میز ناهارخوری در فضاست. میز ناهارخوری باید طوری قرار بگیرد که دسترسی آن به آشپزخانه بدون عبور از میان مبل‌ها میسر باشد. برای آنکه بتوان به‌راحتی در هنگام نشستن افراد دور میز از پشت صندلی‌ها حرکت کرد نیز، فاصله‌ای بین 80 تا 100 سانتی‌متر میان میز و دیوارها ضروری است.

فراموش نکنید که فضای نشیمن و پذیرایی، نشان دهنده میزان میهمان‌نوازی صاحبخانه است. در فرهنگ مردم ایران، میهمان همواره احترامی خاص داشته و پذیرایی مناسب از میهمانان، یکی از ارزش‌های جامعه ایرانی است لذا چیدمان و نوع مبلمان این فضا باید همواره مورد توجه قرار بگیرد.

برترین ها:  در این مطلب و مطالب آینده، ایده‌ها و راهکارهایی را برای چیدمان مختلف میز در مناسبت‌های گوناگون، ارائه خواهیم داد؛ از چیدمان‌های رسمی و شیک گرفته تا چیدمان مناسب برای میهمانی‌های کودکانه.

به خاطر داشته باشید که در ضیافت‌های رسمی، آداب و رسوم است که تعیین می‌کند چه چیزهایی باید در کدام قسمت میز غذاخوری قرار بگیرند. البته این آداب و رسوم، خشکی و صلابت گذشته خود را از دست داده‌اند و همه چیز تا‌حدودی راحت‌تر شده است. در حال حاضر، چیزی که جای عناصر را روی میز تعیین می کند، این است که صرف غذا و گفت‌وگوهای افراد مختل نشود. در مورد چیدمان‌ غیر رسمی نیز، راحتی و آرامش از جمله مهم‌ترین عوامل است. خوشبختانه، تغییرات کوچکی که امروزه در چیدمان رسمی میز غذاخوری متداول شده است، جای را برای بروز خلاقیت و ابتکار افراد در چیدمان میز باز گذاشته است.

از این رو، سعی داریم تا افزون بر چیدمان میز غذاخوری که صرف غذا دور آن انجام می‌شود، به چیدمان میزهای بوفه نیز بپردازیم و ایده‌هایی مبتکرانه را در این زمینه و با توجه به نوع ضیافتی که در پیش دارید، ارائه دهیم.

یکی از تفاوت‌های اساسی میز بوفه با میز غذاخوری معمولی این است که افراد، تنها برای کشیدن غذا و خوراکی‌های دیگر و به‌صورت سلف سرویس به آن مراجعه می‌کنند و میل کردن غذا دور آن انجام نمی‌شود. از این رو، می‌توان روی میزهای بوفه از شمع‌ها و شمعدان‌ها و همچنین دسته گل‌های بلند استفاده کرد زیرا مشکل ایجاد اختلال در گفت‌وگو برای میزهای بوفه مطرح نیست. همچنین روی میزهای بوفه، بشقاب‌ها را باید به‌صورت گروهی یا ستونی و قاشق و چنگال‌ها را نیز به‌صورت دسته‌ای و منسجم در ظرفی مناسب قرار داد.

استفاده از رنگ از اصول مهم و تاثیرگذار در چیدمان میز غذاخوری است. اجازه دهید تا یک سرویس غذاخوری به اشکال مختلف در چیدمان میز قرار بگیرد. دستمال سفره‌ها و رومیزی‌ها با طرح‌ها و رنگ‌های گوناگون نیز می‌توانند برای تکمیل جلوه نهایی و ایجاد طرح‌های جدید در چیدمان میز غذاخوری مورد استفاده قرار گیرند. افزون بر این، شما می‌توانید با استفاده از زیر بشقابی‌های زیبا و استارترهای رنگارنگ درون بشقاب میهمانان پیش ازدعوت آنها بر سر میز، رنگ‌هایی بیشتر و جدیدتر را در چیدمان میز غذاخوری خود به‌کار ببرید.

اگر از رنگ‌ها صحیح استفاده کنید و تلفیق سبک‌ها نیز بطرزی چشمگیر انجام شود، در نهایت، میز شما جلوه‌ای رنگارنگ و بسیار جذاب خواهد داشت. مانند این کارد و قاشق‌های مدرن و آنتیک با رنگ‌های متنوع که بسیار زیبا کنار هم چیده شده‌اند.

هر سبکی که برای چیدمان میز غذاخوری خود انتخاب می‌کنید، بازی با ارتفاع را فراموش نکنید. شما می‌توانید با عناصری که ارتفاع و مقیاس‌های متنوع دارند، بازی کرده، به خلق جذابیت بصری بپردازید.

قرار دادن بشقاب‌های مورد نیاز برای پیش غذا، غذای اصلی و دسر به ترتیب اندازه روی یکدیگر می‌تواند به چیدمان میز غذاخوری بعد دهد. در این حالت، میز شما بسیار زیباتر از زمانی خواهد بود که تنها یک بشقاب تخت برای هر فرد روی میز قرار داده شده، بشقاب‌های دیگر در مواقع نیاز به میز منتقل می‌شود. برای مثال، توصیه می‌کنیم که بشقاب سوپ‌خوری را روی بشقاب دسر و این دو را روی بشقاب بزرگ و تخت غذای اصلی قرار دهید.

قرار دادن یک استارتر زیبا و متمایز روی بشقاب هر فرد، پیش از دعوت میهمانان برای صرف شام، جلوه چیدمان میز را از نظر بافت و کیفیت دوچندان می‌کند. در این تصویر، مشاهده می‌کنید که بشقاب‌های پیرکس دودی رنگ روی زیر بشقابی برنجی با هماهنگی زیبایی قرار داده شده و گل مگنولیای مصنوعی زیبا نیز به‌عنوان استارتر در بشقاب‌ها گذاشته شده است.  

شمع‌ها و شمعدان‌ها، عناصری مناسب برای بازی با ارتفاع در چیدمان میز هستند. شمع‌هایی که در ارتفاع کمتری از شمعدان قرار دارند، روشنایی ملایمی را برای سطح میز فراهم می‌کنند. شمع‌هایی که در بخش‌های بالایی شمعدان قرار می‌گیرند نیز می‌توانند بر جذابیت بصری چیدمان میز بیفزایند. البته فراموش نکنید که بلندترین شمع نباید از سطح دید افرادی که دور میز نشسته‌اند، بالاتر باشد زیرا سبب ایجاد اختلال در گفت‌و‌گوی آنها می‌شود.

ایده‌ها و تزئیناتی که از این پس به شما توضیح خواهیم داد، تنها تعدادی از حالات ممکن موجود است. در حقیقت، ایده‌های بسیاری در این مورد می توان ارائه داد که می‌توانید از آنها برای تکمیل و ارتقای ایده‌ای که در ذهن خود دارید، از آن بهره ببرید، علایق شخصی خود را به آن اضافه کنید و سبکی منحصر به فرد و مبتکرانه برای چیدمان میز غذاخوری خود خلق کنید.

چیدن چند دانه انجیر بنفش در بشقاب چینی پایه دار و سفید رنگ، می‌تواند عنصر مرکزی زیبایی برای میز غذاخوری باشد. استفاده از چنین عنصر ساده اما غیر معمولی حتی در یک چیدمان کاملا رسمی و پر زرق و برق، زیبا و چشمگیر خواهد بود.

استفاده از یک جفت مجسمه پرسلینی زیبا به شکل فرشته‌های کوچک نیز ایده‌ای بسیار زیبا برای قرار دادن کارت نام عروس سر میز شام عروس و داماد و تعیین جایگاه عروس در شب عروسی است که می‌تواند چیدمانی متفاوت و خاطره‌انگیز را برای چنین شبی به ارمغان آورد

هفت صبح: بسیاری از خانم های خانه دار با فرارسیدن سال نو، تغییراتی را در چیدمان خانه انجام می دهند که البته برای ایجاد تنوع در محیط خانه و همچنین تغییر روحیه عمومی افراد خانواده بسیار عالی است.

یکی از این اقدامات، تغییر رنگ درها و دیوارهاست که البته بیشتر افراد هنگام انتخاب رنگ برای آنها دچار شکل و دودلی می شوند و ترس از این دارند که رنگ انتخابی شان با فضا و وسایل چیدمان شده خانه هماهنگ نباشد و حتی بعد از مدتی دلشان را بزند.

این نکته قابل توجه است که رنگ با احساسات و علایق افراد در ارتباط است و انتخاب درست رنگ ها می تواند الهام بخش، انرژی زا و حتی تسلی دهنده و حیات بخش باشند. استفاده از طیف رنگ های سرد یا گرم در چیدمان خانه، تاثیر متفاوتی در شما ایجاد می کند.

رنگ های گرم

استفاده از رنگ های گرم حس شادی و صمیمیت در فضا ایجاد می کند. رنگ های گرم باری خانه های بزرگ مناسبند زیرا فضا را گرم تر و شادتر می کنند و در این فضا احساس خستگی و کسلی به واسطه حضور رنگ های شاد بسیار کمتر است. برای مثال استفاده از رنگ گلبهی در اتاق خواب احساس آرامش و استراحت را برای شما به همراه دارد. رنگ گلبهی روی دیوارها سایه ای طبیعی روی میز و آباژور ایجاد می کند که سبب هماهنگی و آرامش و انسجام وسایل روی میز کنار تخت می شود.

رنگ های سرد

استفاده از رنگ های سرد که بسیار پرطرفدار نیز هستند حس بهاری و تازگی را به همراه دارد و سایه های طبیعی به وجود آمده از رنگ های سرد در فضا به خصوص رنگ سبز، به سبب خنثی بودن آن، آرامش و سکوت به وجود می آورد. کسانی که دوست دارند فضای خانه شان سبکی قدیمی داشته باشد و برایشان گذشته را یادآوری کند، می توانند رنگ سبزی که با کمی آبی ترکیب شده باشد را انتخاب کنند. رنگ های سرد برای خانه های کوچک که آفتابگیر و دارای نور طبیعی بالایی هستند به سبب ایجاد حس سرما و بزرگ نشان دادن خانه بسیار مناسب است.

ظهر امروز پنج شنبه با حضور رئیس جمهور، پل کابلی اهواز بعد از سالها که یک پروژه راکد به شمار می رفت به عنوان هشتمین پل روی رودخانه کارون در اهواز به بهره برداری رسید.

به گزارش خبرنگار مهر، برای ساخت و تکمیل پل غدیر 320 میلیارد ریال هزینه شده و با بهره برداری از آن بخشی از ترافیک شهر اهواز روی پلهای پنجم و سلمان فارسی کاسته می شود.
پل هشتم اهواز یک هزار و 14 متر طول دارد و عرض این پل در محل ورودیها 6.20 متر است و در وسط پل عرض آن یک متر افزایش می یابد. این پل خیابان زند در شرق رودخانه کارون را به خیابان تخت سلیمان در غرب این رودخانه متصل می‌کند.

پایلونهای این پل 81 متر از سطح آب فاصله دارند و عرشه آن هم با 158 شمع به قطر 150 متر و عمق حدود 35 متر بر روی رودخانه قرار گرفته است. در دو طرف پل 32 کابل وجود دارد که مجموع طول این کابلها 170 کیلومتر است.
 
این پل دارای دو رمپ گروهی شرقی و غربی به طول 372 متر، عرشه بتنی پل 325 متر، عرض کل پل 20 متر و 60 سانتی متر و عرض باند سواره رو 13 متر و 60 سانتی متر است. پل غدیر در مراحل مختلف 30 هزار تن بتن ریزی شده است. برای نصب عرشه فلزی پل از پنج فروند جرثقیل و تجهیزات مدرن دریایی استفاده شده که رکورد بسیار بالایی را مهندسان بومی در سطح خاورمیانه برجای گذاشته اند.

مقدار کلی کابلهای نگهدارنده پل هشتم به میزان 240 تن بوده و برنامه نصب آن در قالب 32 ردیف به صورت جفت در طرفین پایه های پل اجرا شد و در هر طرف پایلون هشت ردیف کابل قرار می‌گیرد به طوری که در هر پایه دو کابل به عنوان نگهدارنده در نصب شد. این پروژه حدود 34 میلیارد تومان هزینه در بر داشته است.
 
معماری این پل چشم اندازی زیبا در شهر اهواز ایجاد کرده که در نوع خود ستودنی است. این پل که این روزها به زیبایی نورپردازی شده، نمایی زیبا در شب دارد و کابلها و عرشه آن در تاریکی شبهای کارون می‌درخشد.
 
پل هشتم اهواز در اسفندماه جاری به صورت آزمایشی افتتاح شد تا با عبور ترافیک از روی این پل نواقص احتمالی آن مشخص و رفع شود و امروز پل به صورت رسمی افتتاح خواهد شد

کانال Corinth در یونان، یک مسیر منحصر بفرد عبور کشتی است که بین دو دریاچه Aegean و Ionian قرار گرفته است.
ایده ساخت کانال به دوران قدیم برمی گردد . اسکندر ، جولیوس سزار و کالیگولا (امپراطور روم) هر کدام بدنبال کندن این کانال بودند.حتی نرو این کار را در سال 67 میلادی آغاز کرد.
اماعملیات اصلی حفر کانال، در اواخر قرن 19 توسط مهندسان فرانسوی تحت قرارداد دولت وقت یونان انجام شد.
این کانال به طول 6.3 کیلومتر و عرض 21 تا 25 متر، از جاذبه های توریستی یونان است.
عمق آب در داخل کانال، حدود 8 متر  و ارتفاع سطح آب تا بالاترین نقطه دیواره های کناری، 90 متر است.

خانه ای عجیب که در داخل یک صخره قرار دارد، به ارزش 3.5 میلیون دلار در معرض فروش قرار گرفت.

به گزارش برترین ها، این خانه زیبا و حیرت آور در فلاتی 23 هکتاری در شهر "مالیبو" ایالت کالیفرنیای آمریکا قرار دارد و در حال حاضر با مبلغ 3.5 میلیون دلار به معرض فروش گذاشته شد!

جزئیاتی از صاحب این خانه و اینکه این خانه را چه کسی بنا کرده است، منتشر نشده است.

سرآغاز جشن نوروز، روز نخست ماه فروردین است و به دلیل اینکه برخلاف سایرجشن‌ها برابری نام ماه و روز را به دوش نمی‌کشد بر سایر جشن‌ها‌ی ایران باستان برتری دارد.
در مورد پیدایی این جشن افسانه‌های بسیار است اما آنچه به آن جنبه‌ رازوارگی می‌بخشد آیین‌های بسیاری است که روزهای قبل و بعد از آن انجام می‌گیرد.


صورتکی سیاه به نام حاجی فیروز
اگر نوروز همیشه و در همه جا با هیجان و آشفتگی و درهم ریختگی آغاز می‌شود، حیرت انگیز نیست چرا که بی‌نظمی یکی از مظاهر آن است. ایرانیان باستان نا آرامی را ریشه‌ آرامش و پریشانی را اساس سامان می‌دانستند و چه بسا که در پاره‌ای از مراسم نوروزی آن‌ها را به عمد به وجود می‌آوردند چنانکه دررسم بازگشت مردگان (از 26اسفند تا 5فروردین) عقیده داشتند که  ارواح درگذشتگان باز می‌گردند که درآن افرادی با صورتک‌های سیاه برای تمثیل در کوچه و بازار به آمد و رفت می‌پرداختند و بدینگونه فاصله‌ میان مرگ و زندگی و هست و نیست را در هم می‌ریختند و قانون و نظم یک ساله را محو می‌کردند. باز مانده‌ این رسم آمدن حاجی فیروز یا آتش افروز بود که تا چند سال پیش نیز ادامه داشت.


رسم میرنوروزی
از دیگر آشفتگی‌های ساختگی رسم میر نوروزی، یعنی جا به جا شدن ارباب و بنده بود. در این رسم به قصد تفریح ،کسی را از طبقه‌های پایین برای چند روز یا چند ساعت به سلطانی برمی‌گزیدند و سلطان موقت ( برطبق قواعدی) اگر فرمان‌های بیجا صادر می‌کرد، از مقام امیری بر کنار می‌شد.

حافظ نیز در یکی از غزلیاتش به حکومت ناپایدار میر نوروزی اشاره کرده است:
سخن در پرده می‌گویم، چو گل از غنچه بیرون‌ آی ،که بیش از چند روزی نیست حکم میر نوروزی


خانه تکانی رسم دیرینه نوروز
خانه تکانی نخست به درهم ریختگی، سپس به نظم و نظافت اشاره دارد. درگذشته تمام خانه برای نظافت زیر و رو می‌شد ودربعضی از نقاط ایران رسم بود که حتی خانه‌ها را رنگ آمیزی می‌کردند و اگر میسر نبود دست کم همان اتاقی که هفت سین را در آن می‌چیدند، سفید می‌ کردند، اثاثیه‌ کهنه را به دور می‌ریختند و به جایش لوازم نو می‌خریدند و در آن میان شکستن کوزه را که جایگاه آلودگی‌ها و اندوه ‌های یک ساله بود واجب می‌دانستند، ظرف‌های مسین را به رویگران می‌سپردند ،نقره‌ها را جلا می‌دادند، گوشه و کنار خانه را از گرد و غبار پاک می‌کردند ،فرش و گلیم‌ها را از تیرگی‌های یک ساله می‌زدودند و بر آن باور بودند که ارواح مردگان وفروهر‌ها (ریشه‌ کلمه‌ فروردین) در این روز‌ها به خانه و کاشانه‌ خود باز می‌گردند و اگر خانه را تمیز و بستگان را شاد ببینند خوشحال می‌شوند و برای باز ماندگان خود دعا می‌فرستند وگرنه غمگین و افسرده باز می‌گردند ازاین رو چند روز به نوروزمانده در خانه مُشک و عنبر می‌سوزاندند و شمع و چراغ می‌افروختند.
در بعضی نقاط ایران رسم بود که زن‌ها شب آخرین جمعه‌ سال بهترین غذا را می‌پختند و بر گور درگذشتگان می‌پاشیدند و روز پیش از نوروز را که همان عرفه یا علفه و یا به قولی بی بی حورباشد به خانه‌ای که در طول سال ،درگذشته‌ای داشت به پُرسه می‌رفتند و دعا می‌فرستادند و می‌گفتند که برای مرده عید گرفته اند.


سبزه سبز کردن نماد برکت و باروری
در گیر و دار خانه تکانی و از 20روز به روز عید مانده سبزه سبز می‌کردند. ایرانیان باستان دانه‌ها را که عبارت بودند از گندم، جو، برنج، لوبیا، عدس، ارزن، نخود، کنجد، باقلا، کاجیله، ذرت و ماش به شماره‌ هفت( نماد هفت امشاسپند) یا دوازده (شماره‌ مقدس برج‌ها) در ستون‌هایی از خشت خام بر می‌آوردند و بالیدن هر یک را به فال نیک می‌گرفتند و بر آن بودند که آن دانه در سال نو موجب برکت و باروری خواهد بود. خانواده‌ها به طور معمول سه قاب از گندم و جو و ارزن به نماد هومت (اندیشه‌ی نیک)، هوخت (گفتار نیک) و هوورشت (کردار نیک) سبز می‌کردند و فروهر نیاکان را موجب بالندگی و رشد آنها می‌دانستند.


چهارشنبه سوری مقدمه ای برای جشن نوروز
چهار شنبه سوری که از دو کلمه‌ی چهارشنبه (آخرین چهارشنبه‌ سال) و سوری که همان سوریک فارسی و به معنای سرخ باشد تشکیل شده و در کل به معنای چهارشنبه‌ سرخ و مقدمه‌ جدی جشن نوروز است.
در ایران باستان بعضی از وسایل جشن نوروز از قبیل آینه ، کوزه و اسفند را به یقین شب چهارشنبه سوری و از چهارشنبه بازارتهیه می‌کردند. بازار در این شب چراغانی و زیور بسته و سرشار از هیجان و شادمانی بود و البته خرید هرکدام هم آیین خاصی را تدارک می‌دید.
هنگام غروب بوته‌ها را به تعداد هفت (نماد هفت امشاسپندی یا سه نماد سه منش نیک روی هم می‌گذاشتند و خورشید که به تمامی پنهان می‌شد، آن را بر می‌افروختند تا آتش سر به فلک کشیده جانشین خورشید شود. در بعضی نقاط ایران برای شگون وسایل دور ریختنی خانه از قبیل پتو، لحاف و لباس‌های کهنه را می‌سوزاندند.
آتش می‌توانست در بیابان‌ها و رهگذرها و یا بر صحن و بام خانه‌ها افروخته شود. وقتی آتش شعله می‌کشید از رویش می‌پریدند و ترانه‌هایی که در همه‌ آنها خواهش برکت ، سلامت ، بارآوری و پاکیزگی بود، می‌خواندند.
آتش چهار شنبه سوری را خاموش نمی‌کردند تا خودش خاکستر شود. سپس خاکسترش را که مقدس بود کسی جمع می‌ کرد و بی آنکه پشت سرش را نگاه کند، سرنخستین چهار راه می‌ریخت ودربازگشت در پاسخ اهل خانه که می‌پرسیدند:
- کیست؟
-می‌گفت: منم.
- از کجا می‌آیی؟
- از عروسی.
- چه آورده‌ای؟
- تندرستی.


رسم شال اندازی در چهارشنبه سوری
شال اندازی هم یکی از آداب چهارشنبه سوری بود. پس از مراسم آتش افروزی جوانان به بام همسایگان و خویشان می‌رفتند و از روی روزنه‌ بالای اتاق (روزنه‌ بخاری) شال درازی را به درون می‌انداختند. صاحب خانه می‌بایست هدیه‌ای در شال بگذارد.
شهریار در بند 27منظومه‌ حیدر بابا به آیین شال اندازی و در بند 28به ارتباط شال اندازی با برکت خواهی و احترام به درگذشتگان به نحوی شاعرانه اشاره دارد:  
عید بود و مرغ شب آواز می‌خواند
دختر نامزد شده برای داماد،
جوراب نقشین می‌بافت
و هر کس شال خود را از دریچه‌ای آویزان می‌کرد
وه که چه رسم زیبایی است ،رسم شال اندازی  
هدیه عیدی بستن به شال داماد
من هم گریه و زاری کردم و شالی خواستم
شالی گرفتم و فوراً بر کمر بستم
شتابان به طرف خانه‌غلام (پسر خاله‌ام) رفتم
و شال را آویزان کردم
فاطمه خاله‌ام جورابی به شال من بست
خانم ننه‌ام را به یاد آورد و گریه کرد
شهریار در توضیح این رسم می‌گوید: در آن سال مادر بزرگ من (خانم ننه) مرده بود. ما هم نمی‌بایست در مراسم عید شرکت می‌کردیم ولی من بچه بودم، با سماجت شالی گرفتم و به پشت بام دویدم.

رسم فالگوش در چهارشنبه سوری
از دیگر مراسم چهارشنبه سوری فالگوش بود و آن بیشتر مخصوص کسانی بود که آرزویی داشتند مانند دختران دم بخت یا زنان در آرزوی فرزند، آنها سر چهار راهی که نماد گذار از مشکل بود می‌ایستادند و کلیدی را که نماد گشایش بود، زیر پا می‌گذاشتند و نیت می‌کردند و به گوش می‌ایستادند و گفت و گوی اولین رهگذران را پاسخ نیت خود می‌دانستند. آنها در واقع از فروهرها می‌خواستند که بستگی کارشان را با کلیدی که زیر پا داشتند، بگشایند.

رسم قاشق زنی در چهارشنبه سوری
قاشق زنی هم که از دیگر مراسم چهارشنبه سوری بود،تمثیلی بود از پذیرایی از فروهر‌ها، زیرا قاشق و ظرف مسین نشانه‌ خوراک و خوردن بود. ایرانیان باستان برای فروهرها بر بام خانه غذاهای گوناگون می‌گذاشتند تا از این میهمانان تازه رسیده‌ آسمانی پذیرایی کنند و چون فروهر‌ها پنهان و غیر محسوس اند، کسانی هم که برای قاشق زنی می‌رفتند سعی می‌کردند روی بپوشانند و ناشناس بمانند و چون غذا و آجیل را مخصوص فروهر می‌دانستند، دریافتشان را خوش یُمن می‌پنداشتند.